Przedwczesny wytrysk – jak sobie z nim radzić?

Co to jest i jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku u mężczyzn? Przedwczesny wytrysk to jedno z najpowszechniejszych zaburzeń seksualnych. Przedwczesna ejakulacja ma miejsce przed doznaniem satysfakcji przez oboje partnerów, niekiedy do wytrysku dochodzi tuż po wprowadzeniu członka do pochwy, a nawet jeszcze przed tym. Jest to poważny problem z ejakulacją, szczególnie dla mężczyzny, który czuje się przez to złym kochankiem, a jego samoocena obniża się. Niekiedy zdarza się, że to zaburzenie potencji staje się przyczyną rozpadu dobrze funkcjonujących związków. Bardzo ważne jest więc leczenie przedwczesnego wytrysku.

Definicja przedwczesnego wytrysku

Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 definiuje wytrysk przedwczesny jako niezdolność do opóźnienia wytrysku wystarczającego do zadowolenia z gry miłosnej, przejawiająca się wytryskiem przed rozpoczęciem lub natychmiast po rozpoczęciu stosunku lub występowaniem wytrysku w sytuacji wzwodu niewystarczającego do umożliwienia stosunku.

Wyróżnia się wytrysk przedwczesny występujący w ciągu całego życia danego mężczyzny od początku inicjacji seksualnej. Za taki uznaje się wytrysk, który zawsze lub prawie zawsze występuje przed penetracją lub w ciągu 1 minuty od penetracji pochwy, a pacjenta charakteryzuje niemożność opóźnienia wytrysku podczas wszystkich lub prawie wszystkich penetracji pochwy, co rodzi negatywne konsekwencje osobiste, takie jak stres, zakłopotanie, frustrację i unikanie aktywności seksualnej.

Różne problemy.

Inny typ to typ nabyty, którego charakteryzuje znaczące skrócenie czasu do wystąpienia ejakulacji w stosunku do wcześniejszego funkcjonowania seksualnego mężczyzny. Wskazuje się również na istnienie trzeciej grupy mężczyzn z tzw. naturalnie zmiennym wytryskiem przedwczesnym, u których problem pojawia się okazjonalnie, będąc naturalną manifestacją wahania się czasu wystąpienia wytrysku u danej osoby, na który mogą wpływać także okoliczności zewnętrzne.

Ponadto część mężczyzn uważa, że wytrysk występuje u niech zbyt wcześniej, jednak w rzeczywistości tak nie jest i nie można postawić takiego rozpoznania – wytrysk przedwczesny rzekomy.

Jak lekarz ustala diagnozę?

Rozpoznanie oparte jest w większości przypadków na zebraniu dokładnego wywiadu lekarskiego. W przypadku podejrzenia wtórnego charakteru zaburzeń, wymagane będzie wykonanie odpowiednich badań pozwalających ustalić lub wyeliminować potencjalne przyczyny – badania biochemiczne i hormonalne (z krwi), badanie neurologiczne, ogólne, urologiczne.

Jakie są sposoby leczenia przedwczesnego wytrysku?

Farmakoterapia doustna

Obejmować będzie zastosowanie leków z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), mających zdolność opóźniania wytrysku (paroksetyna, sertralina, fluoksetyna) lub innego leku wpływającego na przekaźnictwo serotoninergiczne – klomipraminy – takie leczenie może dotyczyć osób z wytryskiem przedwczesnym występującym przez całe życie, ale także związanym z występowaniem zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych lub mającym inne tło psychogenne (wtórnym i naturalnie zmiennym). U osób, u których przyczynę stanowią bądź współwystępują zaburzenia erekcji, lekarz może zdecydować o zastosowaniu leków z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy (leki „z grupy wiagry”). Nowym lekiem z grupy SSRI zaprojektowanym specjalnie do leczenia tego zaburzenia jest dapoksetyna, lek jednak nie jest dostępny w Polsce. Podejmowano także próby leczenia tramadolem, wyniki jednak nie są przekonujące. Leki omówiono szczegółowiej w rozdziale poświęconym leczeniu farmakologicznemu w seksuologii.

Środki działające znieczulająco miejscowo

Krem EMLA, sprej TEMPE – omówione zostały w rozdziale poświęconym leczeniu farmakologicznemu w seksuologii. Zachęcamy także do przejrzenia oferty naszego sklepu, w której znajdziecie żele i kremy opóźniające wytrysk.

Metody treningowe

Obejmują techniki zwane jako metoda „start-stop” lub metoda „uciskowa” (są to modyfikacje treningów masturbacyjnych), metoda polegająca na koncentracji na doznaniach zmysłowych zaprojektowana tak, aby angażować oboje partnerów – metody te szczegółowiej omówiono w rozdziale poświęconym metodom leczenia psychoterapeutycznego w seksuologii.

Edukacja i poradnictwo

Korygowanie lub uzupełnianie wiedzy na temat długości czasu trwania stosunku, wpływu wielu zróżnicowanych czynników na ten czas, proponowanie regularności i nieunikania współżycia, wybranych pozycji seksualnych.

Systematyczna psychoterapia indywidualna lub pary

Psychoterapia indywidualna dotyczyć może osób, u których występują utrwalone czynniki o charakterze psychogennym będące źródłem problemu (zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, utrwalone nastawienia lękowe), a psychoterapia pary wtedy, gdy u źródeł problemu leżą zaburzenia relacji partnerskich – metody te szczegółowiej omówiono w rozdziale poświęconym metodom leczenia psychoterapeutycznego w seksuologii.

Warto podjąć leczenie problemu, ponieważ jego ogólna skuteczność jest duża, natomiast nieleczenie będzie niekorzystnie wpływać na samopoczucie mężczyzny oraz relacje partnerskie i seksualne, może także sprzyjać utrwalaniu się zaburzeń i dołączaniu się innych (np. zaburzeń erekcji, spadku libido).

Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?

Unikać dłuższej abstynencji seksualnej.

Co robić, aby uniknąć przedwczesnych wytrysków?

Systematyczna aktywność seksualna ze stałą partnerką może mieć walor zabezpieczający przed pojawianiem się tego zaburzenia, szczególnie u osób predysponowanych do szybkiej reakcji wytryskowej. Dbanie o ogólną jakość relacji partnerskiej, unikanie pośpiechu, postaw zadaniowych, koncentracja na pozagenitalnych elementach interakcji seksualnej mogą także oddziaływać korzystnie.

Nauka kontroli ejakulacyjnej

Pamiętaj, że podniecenie seksualne to czteroczęściowy proces. W fazie podniecenia oddech przyspiesza i rozpoczyna się erekcja. W fazie plateau następuje pełna erekcja, a mężczyzna jest silnie pobudzony. Kolejny etap to orgazm z wytryskiem. W ostatniej części oddech wraca do normy, a erekcja słabnie. Kluczem do kontroli wytrysku jest przedłużenie fazy plateau. Aby to miało miejsce, zastosuj się do poniższych wskazówek.

Nie stosuj używek w postaci alkoholu i narkotyków. Mają one negatywny wpływ na świadomość, która jest kluczem do kontroli ejakulacyjnej.

Doceniaj zmysłowość całego ciała, nie tylko penisa. Naucz się relaksować i odczuwać przyjemność płynącą z seksu, zamiast skupiać się na wytrysku.

Aby stosunek nie skończył się przedwcześnie, przed zbliżeniem weź relaksującą kąpiel lub prysznic.

Oddychaj głęboko, koncentrując się na nie wydawaniu głośnych dźwięków, mężczyźni często nieświadomie poświęcają kontrolę ejakulacyjną. Nie bój się być głośnym podczas seksu.

Ćwicz masturbację. Zacznij od suchej dłoni. Zmieniając rodzaj pieszczot nauczysz się, jak utrzymać podniecenie na dłuższy czas bez szczytowania. W ostatnim momencie wycofaj się. Takie ćwiczenie powtórz kilka razy, aż poczujesz, że masz kontrolę nad swoim ciałem. Następnie spróbuj masturbacji dłonią posmarowaną lubrykantem. Masuj swojego penisa do chwili, kiedy poczujesz, że za chwilę osiągniesz orgazm. Powtórz to kilka razy. Dla większości mężczyzn nauczenie się panowania nad wytryskiem w samotności to kwestia kilku ćwiczeń.

Technika Start - Stop.

Kiedy przyswoisz sobie kontrolę ejakulacyjną podczas masturbacji, przejdź do nauki w parach. Zastosuj technikę "stop – start". Ustal z partnerką sygnały na "stop" i na "start". Może to być lekkie uszczypnięcie lub pociągnięcie za ucho. Następnie niech twoja partnerka zacznie masować twoje przyrodzenie. Kiedy poczujesz, że zaraz osiągniesz orgazm, daj jej sygnał "stop". W tym momencie powinna przestać. Kiedy poczujesz, że potrzeba ejakulacji minęła, daj jej sygnał "start". Niech twoja partnerka ponowi pieszczoty. Ile takich prób wystarczy? Dla większości par liczba ta wynosi 6 na 15-minutowy okres ćwiczeń. Są to jednak ogólne założenia. Każda para jest inna, dlatego nie czuj się gorszy, jeśli będziesz musiał wykonać kilka powtórzeń więcej.

Technika "stop – start" koncentruje się na tobie, mężczyźnie, ale nie zapominaj o potrzebach swojej partnerki. Dobrym pomysłem po każdej sesji jest, by wskazała ci, gdzie i jak ona chciałaby być dotykana.

Kiedy osiągniesz kontrolę podczas pieszczot dłonią partnerki, przejdźcie do seksu oralnego. Zacznij od leżenia nieruchomo.

Po nauczeniu się kontroli podczas pieszczot oralnych pora na sprawdzian – pełny stosunek. Tym razem wszystko powinno pójść gładko, ponieważ masz coś, czego wcześniej nie miałeś – kontrolę ejakulacyjną.